Orthopedische reflexologie richt zich op de diepgaande anatomie van de onderste ledematen, inclusief de botten, spieren, bloedvaten, zenuwen, banden en pezen van de voet. Bij de behandeling worden verschillende manuele technieken toegepast op de voeten om reflexen te beïnvloeden, waarbij ze niet alleen oppervlakkige, maar ook diepere structuren worden bereikt. Een goed begrip van deze anatomische structuren helpt bij het kiezen en correct toepassen van de meest efficiënte technieken.

Hippocrates beschreef in de 5e eeuw v.Chr. al een verscheidenheid aan handmatige technieken, gebaseerd op de hoeveelheid druk en de duur van de toepassing. Zijn bevindingen komen overeen met de huidige onderzoeksresultaten. Tijdens de opleiding Orthopedische Reflexologie heb ik geleerd om deze technieken toe te passen op de intrinsieke spieren en andere structuren in de voeten.

Bij Orthopedische reflexologie wordt de huidige toestand van het voetweefsel als leidraad gebruikt bij het toepassen van de technieken. Ze maken gebruik van anatomische grafieken, Dr. Fitzgerald-zones, Chinese meridianen en fasciale continuïteiten om effectief op de voeten te werken. Daarmee kunnen voetproblemen zoals hallux valgus, fasciitis plantaris en hamertenen worden verlicht, wat ook weer helpt bij de behandeling van aandoeningen in andere delen van het lichaam.

Orthopedic reflexology is ontwikkeld en wordt gedoceerd door Spiros Dimitrakoulas ( zie: Orthopedic Reflexology – Natural Health Science )

Weer wat geleerd(er)